[ و از نوف بکالى روایت است که شبى امیر المؤمنین ( ع ) را دیدم از بستر خود برون آمده نگاهى به ستارگان انداخت و فرمود : نوف خفته‏اى یا دیده‏ات باز است ؟ گفتم دیده‏ام باز است . فرمود : ] نوف خوشا آنان که دل از این جهان گسستند و بدان جهان بستند . آنان مردمى‏اند که زمین را گستردنى خود گرفته‏اند و خاک آن را بستر . و آب آن را طیب . قرآن را به جانشان بسته دارند و دعا را ورد زبان . چون مسیح دنیا را از خود دور ساخته‏اند و نگاهى بدان نینداخته . نوف داود ( ع ) در چنین ساعت از شب برون شد و گفت این ساعتى است که بنده‏اى در آن دعا نکند جز که از او پذیرفته شود ، مگر آن که باج ستاند ، یا گزارش کار مردمان را به حاکم رساند ، یا خدمتگزار داروغه باشد ، یا عرطبه طنبور نوازد ، یا دارنده کوبه باشد و آن طبل است . [ و گفته‏اند عرطبه ، طبل است و کوبه ، طنبور . ] [نهج البلاغه]

تا ابد عشق تو مرا بس

آبی(پنج شنبه 86 دی 6 ساعت 2:32 عصر )

شبان گاه لب دریاچه می رفتم و می گفتم به خود او یک شب آنجا دیده خواهد شد

من او را پیش از این هرگز ندیده نام او را نیز نشنیده ولی انگار با هم روزگاری آشنا بودیم نمی دانم کجا بودیم

که در من نیلی چشمان او او در کبود شعر من ،زمان ها آشنا بودیم

شبی آمد ولیکن دیر وقت آمد نه فانوسی نه مهتابی هوا بس تیره بود و دامن دریاچه پر طوفان سوار قایقی گشتیم و بر خیزابها رفتیم تا دیری ولی دردا چه تقدیری من او را باز نشناختم ،زیرا که شب تاریک بود و مج نیرومند از آن سو قصه تلخی است!

ای افسوس ای اندوه او را موج ها بردند

و اینک هر سحر در قلب من نیلوفری نمناک می روید..........

» کامبیز بهار مست
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

شکست
احوال شما؟
به چه می خندی تو ؟؟؟
[عناوین آرشیوشده]